Koty nie są zwierzętami stadnymi i niełatwo akceptują nowo przybyłych. Należy je do tego przygotować. Nieistotne czy bierze się pierwszego czy kolejnego kota wprowadzenie nowego osobnika wymaga przygotowania.

Po pierwsze trzeba się zastanowić czy w ogóle brać kolejnego kota. Czy okaże się to korzyścią czy szkodą dla kota rezydenta? Czy faktycznie koty będą miały odpowiednie terytoria? Czy znajdzie się czas i cierpliwość na wprowadzenie nowego zwierzęcia? Nawet jeżeli kot pojawia się w domu niespodziewanie, należy opracować plan działania, który ograniczy stres przeżywany przez domowników i wprowadzanego kota.

Kot przyjmowany do domu musi bezwzględnie otrzymać własne pomieszczenie. Musi to być ciche , spokojne miejsce. Pozwoli mu to na zapoznanie się z nowymi zapachami Będzie miał czas aby nabrać do nas zaufania. Uratowany kot będzie miał czas aby oswoić się ze zmianami w spokojny sposób. Przechowalnią może być jakikolwiek pokój, który ma drzwi. Nie może on być pusty. Trzeba przygotować kryjówki. Taką rolę mogą pełnić pudełka. Należy ustawić jedno lub dwa i wyłożyć kocem, ręcznikiem lub podkoszulkiem, który ma nasz zapach. Rozmiary pudełek i otworów musza być dopasowane do rozmiarów kota. Pomieszczenie w którym ma przebywać nowy kot, musi być bezpieczne. Należy zabezpieczyć zwisające przewody elektryczne, sprawdzić czy lampy są stabilne, usunąć kruche bibeloty. Gdy wchodzimy do pokoju lepiej aby włączać delikatne światło np. z lampki nocnej a nie mocne światło , które może przerazić zwierzę. Koty lubią wysoko położone miejsca. Dobrze byłoby zamontować półeczkę lub chociaż umieścić legowisko kota na meblu lub pudełku. Miseczkę z jedzeniem i piciem należy ustawić pod jedną ściana a po przeciwnej stronie kuwetę. Kuweta nie może stać obok jedzenia. Kuweta musi być otwarta. Jeżeli bierzemy dorosłego kota, który miał wcześniej dom, używamy żwirku do którego jest przyzwyczajony. Zmiana podkładu na nowy dla kota, musi odbywać się stopniowo. Należy zmieszać niewielka ilość nowego żwirku ze żwirkiem do którego przyzwyczajony jest kot a następnie przez kilka kolejnych dni zmieniać proporcje.

Z powodzeniem można umieścić w gniazdkach feromony, które pomogą zmodyfikować zachowanie kota, uspokoją go, pomogą zwalczyć lęk.

W przechowalni należy umieścić nowy drapak , nie używany przez żadnego kota, gdyż zostają na nim zapachy pozostawione przez feromony z poduszeczek łap. Drapak pozwala na okazanie emocji. Kot czasami odreagowuje na drapaku swoje frustracje czy stres Służy także do rozciągania i napinania mięśni.

Zabawki powinny być dostosowane do wieku, wielkości i temperamentu kota. Mogą to być myszy z futerkiem czy piłeczki. Warto posiadać choć jedną zabawkę interaktywną i dzięki zabawie nią zostanie zachowany odpowiedni dystans a kot będzie nas kojarzył z przyjemnymi doznaniami.

Zanim weźmiemy nowego kota do domu powinieneś umówić się na wizytę u lekarza weterynarii. Powinien on dokładnie zbadać zwierzę, wykonać test FIV/FeLV aby mieć pewność, że koci rezydenci są bezpieczni, odrobaczyć, wyznaczyć czas kwarantanny.

Należy sprawdzić czy koty mieszkające w domu mają aktualne szczepienia.

Proces Wprowadzania.

Kota należy przynieść do domu w transporterze, który należy umieścić we wcześniej przygotowanej poczekalni. Trzeba otworzyć transporter i wyjść z pokoju pozwalając zwierzęciu na samodzielne podjęcie decyzji co do czasu opuszczenia pojemnika. W stosunku do pozostałych kotów zachowywać się spokojnie i zwyczajnie. Jeżeli nowo przybyły to kociak, należy spędzić z nim trochę czasu.

Na początku można zakładać szlafrok czy zmieniać ubranie przed wejściem do przechowalni. Dzięki temu można trzymać kota nie przytłaczając go nadmiarem swojego zapachu. Po kontakcie trzeba umyć ręce.

Jeżeli koci domownicy wystają pod drzwiami przechowalni i wyglądają na zdenerwowane, można się z nimi bawić w tym miejscu i stopniowo oddalać miejsce zabawy. Z nowym kotem należy jak najszybciej rozpocząć interaktywne zabawy aby zbudować zaufanie.

Kotom trzeba pomóc nawiązać pozytywne relacje, trzeba samodzielnie ocenić kiedy nadejdzie odpowiednia pora , żeby zapoznać koty ze sobą. Nie należy się zniechęcać. Należy działać na zasadzie „jeden zmysł naraz”, co oznacza ,że koty najpierw poczują zapach albo usłyszą , zanim zobaczą lub dotkną.

Trzeba wiec zacząć od węchu. Feromony, to chemiczne substancje zapachowe, które dostarczają kotom informacji. Trzeba wziąć parę skarpetek i założyć jedną na rękę. Następnie potrzeć nią delikatnie policzek jednego z zadomowionych kotów, żeby zebrać trochę feromonów. Dla każdego kota należy mieć osobną skarpetkę, tak aby nie wywoływać zbędnego napięcia między zwierzętami. Jeżeli jest więcej kotów trzeba zacząć od jednego, który jest najbardziej otwarty na przybysza. Gdy zapach się utrwali na skarpetce trzeba pójść do przechowalni i nową skarpetka potrzeć pyszczek nowego kota. Skarpetkę zadomowionego kota zostawiamy w przechowalni a skarpetkę nowego kota zabieramy do głównej części domu. Jeżeli potarcie policzków nowego kota jest niemożliwe należy parę skarpetek zostawić w jednym z legowisk i gdy na nich poleży zabrać do głównej części domu .Nie należy używać większych rzeczy, np. ręczników. Wymiana skarpetek pozwoli także na zaobserwowanie , który kot jest spokojny a który zdenerwowany.

Wymiana pokoi.

Zadomowione koty powinny zostać zamknięte w oddzielnym pokoju, żeby nowo przybyły kot mógł zapoznać się z większym terytorium i pozostawić więcej swojego zapachu. Nowego kota należy umieścić w transporterze i wynieść na jakiś czas , gdy koty będą sprawdzać poczekalnię. Najlepiej byłoby wpuszczać koty pojedynczo. Po wymianie pokoi najważniejsze aby nowy kot poznał dom. To czy koci rezydenci spenetrują poczekalnie jest mniej istotne. Procedurę należy powtarzać kilka razy dziennie dopóki obcy zapach przestanie wywoływać niepokój u pupili.

Kiedy koty poznają wzajemne zapachy, mogą się zobaczyć. Spotkanie powinno być krótkie i odbywać się z zachowaniem bezpiecznej odległości. Należy otworzyć przechowalnię i pozwolić kotom się zobaczyć. Jednocześnie da

im wyjątkowo kuszące smakołyki albo posiłek. Jeżeli dla kota jedzenie nie jest motywujące , można użyć interaktywnej zabawki. Sesję należy zakończyć w chwili gdy koty zjedzą smakołyki lub po kilku minutach zabawy. Lepiej przeprowadzić kilka trzydziestosekundowych ćwiczeń , które zakończą się pozytywnie niż ryzykować syczeniem i warczeniem na siebie.

Gdy koty nawiązują kontakty przez dłuższy czas (godzinę lub dłużej)nie należy rezygnować z poczekalni. Lepiej, żeby nowy kot wrócił do niej na noc. Jeżeli zauważysz, że koty za bardzo koncentrują się na nowym kocie odwróć ich uwagę rzucając zabawkę lub podając przysmak. Gdy jeden kot chce zaatakować drugiego powinno się zrobić trochę hałasu. Nie denerwuj się. Nie karz zadomowionych kotów za okazywanie agresji.

Bez względu na to , czy wprowadzanie trwa kilka dni, tygodni czy miesięcy ,nie zniechęcaj się. Musisz poruszać się w tempie wyznaczonym przez koty.

Leave a reply