FLUTD, zwany inaczej Syndromem Urologicznym Kotów jest schorzeniem dolnych dróg moczowych. Jeżeli w ostatnim czasie zaobserwowałeś u swojego pupila trudności lub wokalizację podczas oddawaniu moczu, posikiwanie czy też nadmierne wylizywanie okolicy krocza lub brzucha – objawy te mogą wskazywać na początek choroby układu moczowego.
Nierozpoznany oraz nieleczony FLUTD może w skrajnych przypadkach skutkować zagrożeniem życia zwierzęcia.
Predyspozycje
Na FLUTD mogą zachorować koty obojga płci, w każdym wieku. Większą predyspozycję obserwuje się u kocurów z uwagi na obecność kości prącia, która zmniejsza elastyczność cewki moczowej i tym samym utrudnia wydalanie z pęcherza zgromadzonego w nim piasku lub kamieni.
Choroba ta dotyka w szczególności koty wrażliwe, przywiązane do opiekuna, a także koty nerwowe, żyjące wraz z innymi osobnikami swojego gatunku. Udowodniono również korelację pomiędzy otyłością, a zapadalnością kotów na choroby układu moczowego.
Przyczyny choroby
Przyczyny choroby w dalszym ciągu nie są do końca poznane i przyjmuje się, że na powstawanie stanu zapalnego wpływ ma wiele czynników. Do najczęstrzych przyczyn możemy zaliczyć przebyte infekcje pęcherza moczowego, skłonności genetyczne, brak aktywności fizycznej u kota, zbyt mała ilość przyjmowanych płynów, a także wady anatomiczne lub nowotwory. Według najnowszych badań zapalenia bakteryjne pęcherza moczowego stanowią przyczynę FLUTD u zaledwie 2% przypadków wśród młodych zwierząt. U starszych osobników, powyżej 10 roku życia, liczba przypadków wzrasta nawet do 50%. U młodych kotów częściej rozpoznawane są wady anatomiczne lub urazy.
Diagnostyka FLUTD
Każdy kot trafiający do przychodni weterynaryjnej z powodu schorzeń układu moczowego powinien zostać poddany pełnemu badaniu klinicznemu. Podczas badania lekarz weterynarii określa stopień wypełnienia pęcherza oraz jego tkliwość. Bolesny, duży pęcherz może wskazywać na niedrożność cewki moczowej i wymaga podjęcia natychmiastowych działań.
Badanie moczu oraz krwi stanowią z reguły niezbędne badania dodatkowe. Badanie ogólne moczu wraz z oceną osadu moczu stanowią podstawowe narzędzie w przypadku znalezienia przyczyny trudności w oddawaniu moczu. Ich wyniki pozwalają ocenić wytrącanie się kryształów lub bakteriurie. Obecnie w celu rozpoznania zakażeń układu moczowego powszechnie zaleca się wykonywanie posiewu oraz antybiogramu, a mocz w tym celu pobiera się drogą nakłucia pęcherza (cystocentezy).
Badania krwi dostarczają nam natomiast wiedzy o istotnych parametrach nerkowych – moczniku oraz kreatyninie.
Lekarz weterynarii może również zadecydować o wykonaniu badania USG bądź RTG w celu oceny stopnia wypełnienia pęcherza moczowego oraz oceny budowy układu moczowo-płciowego. Badanie USG umożliwia ocenę błony śluzowej pęcherza, obecności ewentualnych niedrożności spowodowanych wadami anatomicznymi, procesem nowotworowym, obecnią kamieni lub piasku w pęcherzu moczowym.
Leczenie
Leczenie jest uzależnione od objawów klinicznych oraz przyczyny pierwotnej. Jeżeli doszło do zatkania cewki moczowej, należy niezwołocznie wykonać cewnikowanie i rozpocząć intensywną opiekę szpitalną. Jeżeli kot jest w stanie samodzielnie oddawać mocz to najczęstrzym postępowaniem jest terapia farmakologiczna oraz zmiana nawyków zwierzęcia.
Najczęściej opiera się ona na zastosowaniu antybiotyku dobranego na podstawie antybiogramu, lekach przeciwbólowych oraz rozkurczowych.
Istotnym elementem w terapii zapalenia dolnych dróg moczowych jest zmiana diety oraz zwiększenie pobierania wody przez zwierzę. Taki efekt można uzyskać zmieniając karmę suchą na karmę mokrą oraz urozmaicając kotom źródło wody pitnej poprzez zakup kocich fontann.
U kotów z nadmierną masą ciała należy wprowadzić odpowiednie postępowanie dietetyczne, jednocześnie zmieniając „styl życia” kota. Zwiększenie aktywności fizycznej ma korzystny wpływ na zmniejszenie stresu u zwierzęcia. Powszechnie panujące przekonanie, że koty są stworzeniami leniwymi, które przesypiają większość dnia jest błędne. Widać to wśród kotów dziko żyjących, które większość czasu poświęcają na polowaniu lub walce o terytorium.
Stres głównym winowajcą
Za czynnik szczególnie predysponujący do wystąpienia zapalenia uznaje się czynniki stresogenne. W takim przypadku warto rozważyć włącznie suplementów o działaniu uspokajającym lub kocich feromonów, które można zakupić w przychodni weterynaryjnej. W ciężkich przypadkach, nieleczących się wspomnianymi wcześniej metodami, lekarz weterynarii może zalecić wprowadzenie leków psychotropowych.
FLUTD jest jednostką chorobową, która ma tendencje do nawrotów. W tym celu niezbędne jest holistyczne podejście do problemu i spore zaangażowanie ze strony opiekuna zwierzęcia.
Koty ze względu na swoje usposobienie niejednokrotnie przez długi czas nie ujawianiają opiekunom złego samopoczucia. Najczęściej w momencia pojawienia się pełnych objawów klinicznych choroba jest już w zaawansowanym stadium. Z tego powodu niezwykle ważne są badania profilaktyczne i codzienna obserwacja zwierzęcia, a w przypadku pojawienia się pierwszych niepokojących objawów natychmiastowy kontakt z lekarzem weterynarii.
Leave a reply